STRES – jak sobie radzić w okresie przedłużającej się niepewności, chaosu, ciągłych zmian i rosnących oczekiwań. Jak o siebie zadbać.

11/26/2020
Rok 2020. Pandemia. Niepewność, obawy, izolacja, chaos. Strach o zdrowie, o przyszłość, o pracę, o bliskich. Coraz większe poczucie zagrożenia. Coraz mniejsze poczucie sensu. Trudny okres nawet dla introwertyków, którym jeszcze wiosną wydawało się, że wreszcie mogą pracować, jak lubią.

STRES. Czym się objawia u ciebie? Coraz większym rozdrażnieniem? Coraz mocniej reagujesz nawet na niewielki stres: wyprowadzają cię nawet drobne sprawy z równowagi? Budowaniem coraz większego dystansu i poczucia, że to cię nie obchodzi? Braniem na siebie coraz więcej i pracą do wyczerpania? Nie dajesz rady pracować więcej, więc coraz bardziej nawalasz? Pewnym emocjonalnym zamrożeniem?

PRZEWLEKŁY STRES. Jak cię zmienia? Jak wpływa na twoje postrzeganie świata, siebie, innych?

Jak wpływa na twoje zdrowie? Krzyż, barki, głowa, oczy? Poczucie ciągłego zmęczenia? Coraz trudniej jest ci się skupić? Czujesz się przytłoczony wielorakimi obowiązkami, napiętymi terminami i sprzecznymi oczekiwaniami? Coraz masz mniejszą ochotę wyjść na zewnątrz? Nie możesz się wyciszyć? Nie widzisz szerszej perspektywy? Jeszcze do niedawna stres cię mobilizował, ale powoli nawet ty czujesz się coraz bardziej czujesz się zmęczony/a, bez energii, bez poczucia sensu? Nie czujesz wspólnoty celu z innymi. Masz coraz mniejsze poczucie sensu?

Stres, stres przewlekły, brak równowagi psychicznej i emocjonalnej w tych niecodziennych czasach w ogromnym stopniu wpływają na nasze życie, samopoczucie, nasze reakcje, działania, nastawienie do życia a także na nasze zdrowie.

Każdy z nas inaczej reaguje w sytuacjach stresowych i dlatego objawy bywają tak różnorodne. Wspólnym mianownikiem jest to, że wpychają nas na taką automatyczną ścieżkę reagowania, działania, która często nie jest zgodna z tym, czego chcemy i co jest dla nas ważne. Walczymy z nią, przeciwstawiamy się, ale po jakimś czasie te nasze umiejętności i  możliwości wyczerpują się.

Dlaczego tak się dzieje? Uzmysłowi to nam proste ćwiczenie: Zaciśnij jedną pięść, a drugą ręką spróbuj ją na siłę otworzyć. Obserwuj, w jaki sposób ta pierwsza reaguje na to „siłowanie”. Szybko zauważysz, że zaciska się ona jeszcze mocniej. Rozluźnij i  powtórz  to ćwiczenie, ale drugą rękę połóż tym razem otwartą pod pięścią, dając jej rodzaj podparcia…. Pięść się rozluźnia. I tak właśnie działa nasze ciało. Walka ze spięciem powoduje tylko jego wzmocnienie. Początkowo pewnie udałoby nam się tę pięść na siłę otworzyć, ale po tygodniach, miesiącach takich zmagań tak się już nie stanie.

Dynamicznie rozwijające się od 15-20 lat nauki neurobiologiczne pokazują nam, dlaczego ta standardowa walka ze stresem jest często niewystarczająca a także, w jaki sposób można to robić skuteczniej.

Kilka ważnych informacji, które pomogą to zrozumieć:

  • Równowaga psychiczna , emocjonalna oprócz równowagi i zdrowia fizycznego jest konieczna do zrównoważonego i zdrowego życia.
  • Układ nerwowy- szczególnie ta część, od której zależą nasze zachowania i reakcje w stresie, zachowuje się podobnie jak układ mięśniowy: uczy się i podlega zmianom dzięki ćwiczeniu i powtarzaniu. Ważna jest systematyczność, liczba powtórzeń oraz wychodzenie poza sferę komfortu.
  • Każdy ma swoją specyficzną reakcję na stres. Człowiek nie ma wyboru typu „walcz albo uciekaj”. Reaguje zgodnie z tym, jak najczęściej reagował w przeszłości, bo tak jego układ nerwowy został „wytrenowany”. A zatem ma tendencje do walki, ataku, lub też do trzymania dystansu, obserwowania, nie angażowania się albo do łagodzenia i akceptowania czy do zamrażania swoich odczuć i uczuć.
  • W stresie wpływ kory mózgowej na decyzje, działania i reakcje jest mocno ograniczony. Dlatego też poznanie powodów i silna wola nie zdają egzaminu. Aby inaczej reagować w stresie, trzeba wytworzyć nowe automatyzmy – czyli trzeba to praktycznie wyćwiczyć.
  • Nie można zmienić tego, czego nie jest się świadomym. Reakcje stresowe zachodzą w ciele. Można je fizycznie poczuć i rozpoznawać. Poznanie własnych reakcji jest pierwszym , ale nie jedynym krokiem do zmiany. Istnieje wiele technik i ćwiczeń, które  to ułatwiają (np. uważność, techniki medytacyjne)
  • W stresie pobudzany jest współczulny układ autonomiczny. Istnieje wiele prostych sposobów, żeby go wyciszyć. Należą do nich niektóre techniki oddechowe, jak np. głębokie oddychanie brzuszne. One zrelaksują po okresie stresu.
  • Jeśli istnieje potrzeba zachowania równowagi w trakcie trwania stresu- to techniki relaksacyjne mogą nie być wystarczającym wyborem. Ważniejsza staje się technika równoważenia, która spowoduje, że reakcja stresowa nie popchnie człowieka do jakiejś niechcianej reakcji a jednocześnie pozostanie on w pełni obecny, myślący, odczuwający i gotowy do działania, zgodnego z tym, czego chce.
  • Każdy człowiek ma wrodzoną umiejętność powrotu do równowagi po okresie niepewności, przewlekłego stresu czy traumy. Czasem nazywamy to rezyliencją. Nie zawsze jest ona wystarczająco silna. Można ją w sobie wzmacniać i rozbudowywać. Najskuteczniejsze metody budowania rezyliencji muszą pobudzać dwie drogi nerwowe prowadzące do układu limbicznego, często nazywane top-down (od kory mózgowej) oraz bottom-up ( od ciała). To nazywamy podejściem holistycznym lub zintegrowanym.

Autorką artykułu jest Magdalena Skopińska – lekarz, nauczyciel akademicki, coach.

Jeśli jesteś przedstawicielem sektora MSP działającym w branży komunikacji marketingowej, do 11 grudnia możesz złożyć wniosek o dofinansowanie nawet 80% naszego szkolenia Techniki redukowania stresu, które autorka artykułu współprowadzi z Mariolą Anoszczenko – akredytowanym coachem ICF.

Jeśli nie radzisz sobie ze stresem mimo tego, że do tej pory twoje umiejętności były wystarczające – to ten warsztat jest dla ciebie. Jeśli obawy i poczucie niepewności stają się coraz bardziej obecne- to jest dobry czas, żeby poznać, jak odzyskać równowagę. Jeśli boisz się o swoje zdrowie w dłuższej perspektywie- budowanie rezyliencji może ci pomóc.

Nie będziemy zadawać sobie głębokich pytań, dotyczących przyczyn tego, dlaczego tak reagujemy a nie inaczej.  Skupimy się na praktycznym rozpoznawaniu, rozluźnianiu i równoważeniu własnych reakcji  i automatycznych działań . Poznamy techniki budowania nowych sposobów reagowania, które będą bardziej zgodne z tym, czego chcesz i do czego dążyć. Poznamy także sposoby wzmacniania i rozbudowywania własnej rezyliencji.

Dzięki odpowiednio zbudowanemu procesowi będziesz mieć szansę na praktyczne poznanie i nauczenie się technik w czasie warsztatów oraz na ćwiczenie ich i wprowadzanie w życie pomiędzy modułami. Dzięki temu będziesz mieć szansę nie tylko na POZNANIE nowych, bardziej skutecznych sposobów na dawanie sobie rady w tak trudnym okresie. Dzięki temu będziesz mieć szanse na zbudowanie umiejętności,  które wejdą ci w krew, staną się twoją naturą, a zatem będą dostępne automatycznie, bez myślenia, nawet pod presją.

Dowiedz się, jak uzyskać dofinansowanie na szkolenie: https://www.iab.org.pl/szkolenia/

Czytaj także